The Legend of Zelda: Breath of the Wild بررسی نسخه نینتندو سوییچ ۲

نینتندو سوییچ ۲ بالاخره عرضه شد، و شاید باورت نشه، اما تصمیم گرفتم شروع این کنسول جدید رو با همون بازی‌ای جشن بگیرم که روز اول روی سوییچ قبلی هم بازیش کردم: The Legend of Zelda: Breath of the Wild.
البته این نسخه‌ای که برای سوییچ ۲ منتشر شده، یه نسخه ارتقایافته‌ست که هم گرافیک بهتری داره، هم زمان بارگذاری بازی خیلی سریع‌تر شده، و هم از قابلیت جدیدی به اسم Zelda Notes از طریق اپ موبایل نینتندو پشتیبانی می‌کنه.
راستش تغییرات خیلی بزرگی از نظر محتوا یا ویژگی‌های جدید توش نیست، ولی همون چیزهایی که اضافه شده باعث می‌شن این نسخه بهترین راه برای تجربه یکی از حماسی‌ترین و مهم‌ترین بازی‌های ماجراجویی نینتندو باشه.

خلاصه نقد نسخه اولیه ۱۲ اسفند ۱۳۹۵ (۲ مارس ۲۰۱۷):

«Breath of the Wild یه کلاس درس برای طراحی دنیای بازه و تونسته یه مجموعه‌ی ۳۰ ساله رو از نو اختراع کنه. این بازی یه جعبه شن پر از رمز و رازه که ده‌ها ماجرا و کشف هیجان‌انگیز توش منتظرته. بعد از بیشتر از ۵۰ ساعت بازی هنوز جاهایی رو می‌دیدم که قبلا ندیده بودم و بدون شک تا ۱۰۰ ساعت دیگه هم می‌تونم باهاش سرگرم باشم.»

امتیاز: ۱۰ از ۱۰

و حالا بعد از ۸ سال، این بازی هنوز هم یه “۱۰ از ۱۰” به حساب میاد. از اون دست بازی‌هایی که نه‌فقط فراموش نمی‌شن، بلکه روی بازی‌های بزرگی مثل Elden Ring یا Ghost of Tsushima هم تاثیر گذاشتن. دنیای باز و طراحی آزمایشی و خلاقانه‌ش راه رو برای نسل جدیدی از بازی‌ها باز کرد و تا مدت‌ها الهام‌بخش خواهد بود.

حالا نسخه سوییچ ۲ چه چیزهایی داره؟
این یه نقد دوباره نیست، بیشتر یه گزارش از تجربه‌ی چند ساعت اولم توی نسخه سوییچ ۲ این بازیه.

رزولوشن 4K در حالت داک، و 1080p در حالت دستی
و هر دو حالت واقعا شفاف و واضح هستن، مثل لبه شمشیر مستر سورد. HDR هم اضافه شده و به لطف اون، آسمون قرمز زیر نور blood moon یا درخشش آبی shrines بیشتر از همیشه چشم‌نواز شده.البته این وضوح بالا باعث می‌شه بعضی بافت‌های ساده مثل سنگ‌ها و چوب‌ها بیشتر به چشم بیان، ولی مدل کاراکترها خیلی خوبه و مهم‌تر از همه، بازی حالا با نرخ ۶۰ فریم در ثانیه کاملا روان اجرا می‌شه.

یعنی دیگه جنگل Korok باعث افت فریم نمی‌شه

اولین کاری که کردم این بود که مستقیم رفتم وسط Korok Forest؛ جایی که قبلا سوییچ حسابی به زحمت می‌افتاد. ولی حالا بازی روان و بدون افت فریم اجرا شد، مثل کره. چه روی دامنه‌های برفی Hebra باشی یا وسط یه دعوای بزرگ با moblinها، بازی در همه حالت‌ها کاملا پایدار و بدون افت اجرا می‌شه.

اما اسلحه‌ها هنوز می‌شکنن

با اینکه گرافیک و سرعت لود شدن بهتر شده، ولی ساختار بازی همونیه که تو نسخه اولیه بود. اگه اون موقع از سیستم شکست سلاح‌ها خوشت نیومد، این نسخه هم نظرت رو عوض نمی‌کنه. اما اگه مثل من از آزادی عمل، پیدا کردن shrineها و دنیای بزرگش لذت می‌بردی، این نسخه هم برات عالیه.

زمان بارگذاری شدیدا سریع‌تر شده

شاید چیزی نباشه که بخوای باهاش پز بدی، ولی تو طول بازی خیلی کمک می‌کنه. سفرهای سریع و بازگشت به شخصیت‌های مختلف حالا خیلی سریع‌تر انجام می‌شن، اون‌قدر که حتی نمی‌تونی تمام نکته‌های راهنما روی صفحه لودینگ رو بخونی!

محتوای جدید هست، ولی تو گوشیت
با اتصال بازی به اپ موبایل نینتندو، به قابلیت‌های Zelda Notes دسترسی داری. مثلا راهنمای صوتی برای پیدا کردن shrines و دشمن‌ها. ۱۲۵ فایل صوتی از زلدا هم تو نقشه پخش شدن که وقتی نزدیکشون می‌شی، گوشی‌ات صدا می‌ده. این فایل‌ها داستان‌های کوچیکی از زلدا تعریف می‌کنن، مثلا درباره مهمون‌نوازی مردم Lurelin یا خاطراتش از فروش خونه‌ی Purah تو دهکده Hateno. راستش خیلی مهم نیستن، ولی اگه دنبال صد درصد کردن بازی هستی، یه چالش اضافه محسوب می‌شن.

ردیابی جزئیات سفرها، اشتراک‌گذاری آیتم با QR، پاداش روزانه، و حتی قابلیت تعمیر یه سلاح خراب از بقیه ویژگی‌های اپلیکیشن هستن. فقط کاش اینا داخل خود بازی بودن، نه اینکه مجبور باشی همزمان گوشی دستت باشه. باتری گوشی‌ام که همیشه داره تموم می‌شه!

حالا می‌تونی یه سیو جدید هم بسازی

اول قرار بود فقط نسخه قبلیم رو ارتقا بدم (۱۰ دلار برای آپگرید)، یه چند ساعتی هم بازی کنم و برم سراغ بازی‌های دیگه. ولی بعد از ۸ سال خیلی از داستان‌ها و shrineها رو یادم نمیاد و دوباره کشیده شدم سمت یه پلی‌ترو کامل دیگه. خوشبختانه تو نسخه جدید می‌تونی یه فایل سیو دوم بسازی، بدون اینکه فایل اصلی‌ات پاک بشه.

منبع : IGN