Doom: The Dark Ages بهترین تجربه روی ایکس‌باکس سری ایکس، شفاف‌ترین تصویر روی پلی‌استیشن ۵ پرو

“دووم اسلیر” با خشمی تازه برگشته، اونم تو بازی Doom: The Dark Ages که حال‌وهوایی قرون‌وسطایی داره و یه شوتر اول‌شخص هیجانی و پر زد و خورد به‌حساب میاد. این بازی روی کنسول‌های نسل نهم و کامپیوترهای امروزی با گرافیک و سیستم مبارزه به‌روزرسانی‌شده عرضه شده. از نظر فنی با یه اثر قوی طرفیم، ولی سوال اصلی اینه که تجربه‌ی بازی روی کنسول‌های مختلف چطوریه؟ چه روی PS5، PS5 Pro، Xbox Series X و مخصوصا کنسول ضعیف‌تر Xbox Series S؟

به‌طور کلی، تجربه‌ی بازی تو همه‌ی این پلتفرم‌ها خوبه، ولی در عمل، Xbox Series X نرم‌ترین و باکیفیت‌ترین اجرا رو ارائه می‌ده، حتی از PS5 Pro هم روان‌تر ظاهر می‌شه. نسخه‌ی Xbox Series S هم اگرچه همون بازیه، اما با کیفیت رندر بسیار پایین‌تر و حذف بعضی ویژگی‌های بصری اجرا می‌شه.

بازی فوق‌العاده‌ایه، مخصوصا وقتی داری شیاطین رو تکه‌تکه می‌کنی!

یکی از جذاب‌ترین بخش‌های بازی، حس تصویری و فیزیکی محشریه که موقع شلیک به دشمن‌ها منتقل می‌شه. سیستم نابودسازی دشمن‌ها که تو Doom Eternal شروع شده بود، اینجا پیشرفت کرده. وقتی به شیاطین تیر می‌زنی، تکه‌های گوشت از بدنشون کنده می‌شه، ذرات دود و آتش تو هوا می‌رقصن و حتی محیط‌ها هم در واکنش به سلاح‌هایی مثل Pulveriser به قطعات فیزیکی متلاشی می‌شن. جالب اینجاست که این افکت‌ها تو همه‌ی پلتفرم‌ها تقریبا با نرخ فریم ۶۰ اجرا می‌شن، همراه با افکت “motion blur” خیلی نرم که حس روان بودن رو بیشتر می‌کنه.

از نظر بصری هم شاهکاره

اگه حتی یه لحظه وایسی و فقط گرافیک بازی رو نگاه کنی، باز هم Dark Ages می‌درخشه. طراحی هنری بازی فوق‌العاده‌ست و موتور رندرینگ به‌خوبی از این سبک پشتیبانی می‌کنه. بافت‌های فیزیکی دقیق، هندسه‌ی محیطی پیچیده و نورپردازی عالی مبتنی بر RTGI باعث شدن تو هر شرایط نوری، بازی یه شکل باشکوه داشته باشه.

محتوای بازی هم به‌شدت گسترش پیدا کرده

نسبت به Doom Eternal، این نسخه گسترش زیادی پیدا کرده: بخش‌هایی با ربات‌های غول‌پیکر، مبارزات هوایی با اژدها، و زمین‌های وسیع‌تر برای نبرد که دشمن‌های بیشتری هم توش ریخته. هنوز بررسی عمیق فنی بازی نیومده ولی چیزی که تا الان دیدیم نشون می‌ده با یکی از بهترین خروجی‌های idTech طرفیم.

بررسی دقیق‌تر روی کنسول‌ها

Xbox Series X
تنها یک حالت گرافیکی داره و وضوح تصویر به‌صورت داینامیک بین ۱۴۴۰p و حدود ۱۰۸۰p نوسان داره. سیستم VRS استفاده شده ولی گاهی اوقات باعث می‌شه تصویر کمی نرم و نامشخص بشه. تنها چیزی که کمبودش حس می‌شه، بازتاب‌های Ray tracing هست که فقط تو نسخه‌ی PC وجود داره. به‌جاش از بازتاب‌های صفحه‌محور (SSR) استفاده شده. سایه‌ها هم تو بعضی صحنه‌ها دچار “pop-in” می‌شن.

از نظر عملکرد، تو اکثر مواقع نرخ فریم قفل روی ۶۰ باقی می‌مونه. صحنه‌های سینمایی گاهی فریم‌های تکراری دارن ولی تاثیر خاصی تو گیم‌پلی نداره. امکان تنظیم “motion blur” و “depth of field” هم هست، اما گزینه‌ای برای خاموش کردن “film grain” وجود نداره. این افکت دونه‌دونه تصویر تو مناطق تاریک کاملا به چشم میاد.

Xbox Series S
اینجا تجربه مشابه اما خیلی نرم‌تره. وضوح تصویر تو حالت بالا حدود ۸۶۴p و تو صحنه‌های سنگین حتی تا ۶۴۸p می‌رسه. تصویر روی پنل ۴K ممکنه تار یا لکه‌دار به‌نظر بیاد. کیفیت متریال‌ها، بافت‌ها و تراکم پوشش گیاهی کمی پایین‌تره، ولی همچنان Ray tracing و سایه‌های صفحه‌محور تو نزدیکی‌ها باقی موندن.

عملکردش خوبه ولی نه بی‌نقص. تو صحنه‌های سنگین، مثل مرحله‌ی ۶، نرخ فریم به محدوده‌ی ۵۰ سقوط می‌کنه. تو مرحله‌ی ۲ هم افت فریم وجود داره. پدیده‌ی “screen tearing” هم بعضی وقتا بالای تصویر دیده می‌شه.

مقایسه با PS5 و PS5 Pro

PS5 (مدل پایه)
تقریباً هم‌سطح Xbox Series X ظاهر می‌شه، اما تفاوت‌های ریزی داره. مثلا تو مرحله‌ی شش، درخت‌ها روی PS5 با باد حرکت می‌کنن ولی تو Xbox ثابتن. سیستم سایه‌زنی هم متفاوت عمل می‌کنه. اسلایدر FOV (زاویه دید) تو پلی‌استیشن کار می‌کنه ولی شفاف‌سازی تصویر یا “Sharpening” بی‌تاثیره. کیفیت تصویر خوبه ولی کمی پایین‌تر از Series X به‌نظر میاد، حتی گاهی پایین‌تر از Series S. افت فریم تو مبارزات سنگین بیشتره و نسبت به Xbox، تجربه‌ی روان‌تری ارائه نمی‌ده. ولی برخلاف Series S، tearing تو تصویر نداره.

PS5 Pro
یه ارتقاء ساده اما مفیده. وضوح تصویر تا حدود ۱۸۰۰p بالا می‌ره و نتیجه، تصویری شفاف‌تر از مدل پایه‌ست. اندازه‌ی بلاک‌های VRS کمتر شده ولی همچنان خبری از تکنولوژی‌های مدرن مثل PSSR نیست. تو صحنه‌های سنگین نرخ فریم گاهی افت داره، اما خیلی بهتر از PS5 عمل می‌کنه. با این حال، Xbox Series X همچنان از همه بهتره.

جمع‌بندی نهایی

اولین برخورد با Doom: The Dark Ages ممکنه خیلی فوق‌العاده نباشه، چون ویژگی‌هایی مثل پرش دوگانه یا دَش دوگانه (double dash) که تو Doom Eternal حس هیجان بالایی می‌دادن، اینجا حذف شدن. ولی با گذشت زمان، بازی خودش رو ثابت می‌کنه؛ از طراحی هنری گرفته تا سیستم تخریب و مبارزات هیجان‌انگیز، همه چیز با دقت و قدرت ساخته شده.

اگه دنبال یه تجربه‌ی ناب برای نابود کردن شیاطین هستی، مخصوصاً اگه Xbox Series X داری، Doom: The Dark Ages دقیقا همون چیزیه که باید تجربه‌اش کنی.

منبع : eurogamer